شَطح در لغت

عقاید و تفکرات (2)

در تعریف لغوی و اصطلاحی شَطَح ، اختلافات زیادی وجود دارد. از دیدگاه صوفی، شطح در زبان راندن عبارتی است که به ظاهر گزاف و گران و سنگین باشد، مانند « انا الحق » حلاج و « سبحانی ما اعظم شأنی » بایزید بسطامی.

و از دیدگاه فقه، یعنی به زبان راندن عبارات کفرآمیز که منع شرعی دارد.

صاحب تاج العروس که یکی از دانشمندان به نام لغت است، می گوید: اکثر ائمه لغت این کلمه را ذکر نکرده اند؛ تنها بعضی از صرفیون آن را در باب « اسماء اصوات » ذکر نموده اند.

او سپس از یکی از استادان خود نقل می کند که او گفته: در کتب لغت بر این کلمه واقف نگشتم. گویا این کلمه عامیانه باشد ؛ در عین حال در اصطلاح تصوف به کار می رود.